Ergens in de eerste week vloekte ik dat ik verdomme niet nu alwéér een serie over rouw wilde tekenen. Het boek over het verliezen van mijn mams, mijn ‘Queen of my Heart’ is nog maar 2, 3 jaar geleden. En nog steeds ben ik in de weerstand tegen dit idee. Ik ben toe aan tekenen over de mens in relatie tot de natuur, de mens als zijnde natuur. Maar vanavond was dochterlief op stap (fijn voor haar) en ik zat alleen. En hoewel ik vaak genoeg alleen ben en dat prima vind kwam dat nu nogal binnen. Tekenen bleek het enige te zijn dat hielp tegen de zenuwen en toen ging het natuurlijk wel over rouw. Er is nu even niets anders.
Voorlopig teken ik op A4-formaat papier, een kleine vastigheid in een grote leegte. Ik zie wel waar het toe leidt…
Danielle Spoelman
19-12-2019
‘The hand still knows’
A4, potlood en gouache op papier.
