Werkgroep Wakker!
En nu is het dan echt herfst. Onontkoombaar en niet meer te negeren. Het blad dwarrelt, regen drupt, wind waait. De temperatuur noodt tot truien en vestjes.
We trekken naar binnen, verwarming aan, kussens, plaids en kaarsen. Weer is het jaar een kwartslag gekanteld. En bij elke slag voorwaarts realiseer ik me dat het er telkens meer worden en alsmaar sneller. Ik herinner me nu al zoveel ‘herfsten’. De herfst van regenlaarzen en in plassen springen, de herfst van op de fiets naar school, tegenwind en natte broek, de herfst op kamers voor het eerst zelf gezelligheid creëren met kaarsjes, speculaas maar ook een beetje eenzaam, herfst met kinderwagen nog een extra dekentje hoe hou je zo’n kind warm en heel veel herfsten met wandelen door dikke lagen blad, blij met weer een
paddestoel, hé tamme kastanjes, wat een dikke eikels, plastic tassen vol, chocomelk om warm te worden. En nu een herfst met kinderen boven achter stapels huiswerk, spelletjes, filmpjes kijken, knutselen, computers en schermpjes, appels oogsten, taarten bakken. Lekker niksen, luieren en dutjes……….Maar nee! Dat kan niet de bedoeling zijn. Ik wil nog niet in slaap gesust. Zoveel herfsten heb ik nou ook nog niet gehad.
Nu ik alleen in mijn atelier werk en niet meer naar de academie ga, moet ik mijn tekeningen niet alleen zelf bedenken en maken, maar moet ik ook mezelf inspireren tot een volgende stap en zelf kritiek leveren op het resultaat. En dat is vaak heerlijk, in de stilte kun je goed denken maar het is soms ook ontzettend saai. Zeker zo in de herfst als de regen langs de ramen druipt en het hart niet meer vanzelf opfladdert door een mild zomerbriesje, een zingende merel. In mijn hoofd begon het een beetje te gisten, te borrelen.
Ik dacht eerst aan een boekenclub of een borrel met mede-kunstenaars. Maar truttig, te beperkt of te strikt. Ik wil het breder, meer input, meer variatie, meer inspiratie.
Ik wil een wakkere groep mensen die een lading gedachten, ervaringen, beelden en ideeën heeft maar die ook wel een beetje het gevoel hebben; mijn eigen hoofd ken ik nu wel.
Geen koffiekransje maar hop de diepte in. Kunst, boeken, filosofie, maatschappij. Eigen werk of dat van een ander. Een of twee mensen bereiden een onderwerp voor, een expositie, een voorstelling, een film, een boek, een opiniestuk, een stelling. Dus niks laat maar waaien ik klets maar wat. Werk aan de winkel, wakker worden. De anderen laten zich meevoeren door het hoofd, de wereld, de gedachten van degene die iets aandraagt en denken mee, stellen, poneren, proberen, tasten af en spreken zich uit. En ‘vind ik leuk’ is geen mening.
En ook goed geregeld. Dus een vaste avond, eerste maandag van de maand 20.00 uur. Omgeving Enschede. Onderwerp wordt voor de maand erop vastgesteld zodat je er al een beetje op kunt kauwen, je kunt inlezen, de film kunt bekijken, naar de expo kunt gaan. Alleen of samen.
Wie durft, wie wil? Wat kan je en ken je, wat kun je bijdragen? Wie wordt er samen met mij wakker?
Licht uit, spot aan!