Ken je het begrip ‘flow’? Dat je ergens mee bezig bent en het gaat zo lekker. Je bent geconcentreerd bezig. Gedachten en handeling lopen gelijk op. Er is maar één focus, je vergeet je lijf, je omgeving wordt wazig, er is maar één ding en dat is hetgene waar je mee bezig bent Je kunt het hebben tijdens je werk, als je heel bewust in het bos loopt, tijdens een leuk klusje dat geen routine is, als je een mooi boek leest of tijdens een goed gesprek. Ik heb het vaak als ik aan het tekenen ben. Er is papier, een potlood, de zooi op mijn tafel. Niet zomaar zooi maar verf, scharen, pennen, krijtjes, gummen, inkt ….belangrijke zooi zeg maar. Want als ik een flow ben dan wil ik dat mijn handen haast gedachteloos het ‘gereedschap’ kunnen pakken dat ik op dat moment ‘nodig’ denk te hebben. Er is het materiaal en ik ben er. En ik wordt een geoliede machine van hoofd, hart en handen. Er ontstaat dan haast vanzelf een tekening en dat zijn vaak de best gelukte. Moeiteloos haast. Wat er niet is of niet lijkt te zijn als je zo aan het werk bent, is tijd. Als je even opkijkt lijken de wijzers van de klok zomaar opeens op een andere plek te zijn gaan staan, een wonderlijk fenomeen.
Er was een tijd dat ik dacht dat tekeningen die zo ontstaan waren dus niet zoveel konden voorstellen. Want bloed, zweet en tranen…toch? Nu ik me er bewust van ben geworden dat het beste werk haast onbewust ontstaat kan ik ermee gaan spelen. Een sfeer creëren waarin het makkelijker is om in een flow te raken, cappuccino, muziekje, beetje lanterfanten, schetsboekje, beetje spelen en dan opeens een idee, een beeld. Papier erbij en aan het werk. En de tijd gaan gebruiken. Snel, wild ongecontroleerd krassen en langzame lijnen, pielen, gummen, details naast elkaar gebruiken. Tijd erin stoppen dus. Je erin storten en weer afstand nemen. De secondewijzer stilzetten en weer verder laten glijden. En ik geloof dat die concentratie, dat spel terug te zien is in het werk. En misschien de toeschouwer ook weer in een ‘flow’ kan brengen.