Gisteren was ik bij een workshop-netwerk-bijeenkomst voor kunstenaars en aanverwanten. Het ging er vooral over hoe je als kunstenaar ook een beetje brood kunt leren verdienen met je werk. (dikke lagen beleg zijn nog een paar stappen verder in het proces, vrees ik). Het ging vooral over marketing en dat je vooral erg goed moet weten wie je klanten zijn, wat zij graag willen en over hoe je hen kunt bereiken. En hoe je hen natuurlijk uiteindelijk zo gek kunt krijgen dat ze hun portemonnee trekken en iets moois van jou kopen of iets leuks bij jou komen doen.
Nou heb ik mijn opleiding gedaan aan de AKI, de kunstacademie in Enschede. Daar heb ik heel veel geleerd maar vooral helemaal niet om bij het maken van Kunst een klant in mijn achterhoofd te houden. Sterker nog, als er enig vermoeden bestond dat je daar misschien wel al mee bezig was werd je zeer matig beoordeeld. Niet vanuit jezelf, dus niet authentiek, niet echt, niet waarachtig, niet groots, niet meeslepend, niet vernieuwend, en dus niet met een grote K.
Dus nu ben ik in de war. Kunst of kunst, wel geld of niet. Stiekum zou ik het best leuk vinden als er wat geld binnenstroomde. En ik zou het nog veel leuker vinden dat mijn werk een reis zou maken vanuit een laatje in de tekeningenkast in mijn atelier naar de muur van een liefhebber. Ik kan al glunderen bij het idee dat er iemand is die dagelijks naar een tekening van mij kijkt en daar blij van wordt. Of weemoedig, nadenkend, of een beetje wankel, uitgelaten, oftewel geraakt wordt. Want dat is tocht wel de bedoeling van al dat tekenen. Ik zeg wat en ik zeg nog eens wat en dan is het af en toe ook best eens leuk dat er iemand luistert en misschien zelfs wel wat terug zegt.
Dus concessies doen? Makkelijke, toegankelijke plaatjes gaan maken, leuk passend bij de bank? Of van een formaat dat lekker handig is voor leeg plekje op een muur? Voor een prijsje waarvoor iemand nog wel eens een cadeautje wilt kopen? Ik ben er nog niet uit, maar ik hoor het graag van jullie. Wat zou jij doen? Of misschien ben jij wel een ‘potentiële klant’, wat zou jij dan graag willen kopen?
Want dat is een ding wat ik gisteren in ieder geval geleerd heb. Vragen stellen is ok! Je leert van je mede-kunstenaars en je leert van je klanten. In jullie ligt een grote schat aan informatie. En daar ben ik wél klaar voor, dus kom maar op met al jullie kennis, je wensen, je vragen. Schrijf me, bel me, klamp me aan… of laat hieronder een reactie achter, dan ben je een schat!
En kijk gerust ook eens rond op mijn website. Wellicht zit er iets moois bij dat nou net goed bij jouw bank past…..
(www.daniellespoelman.nl)